Visual Narratives of Artistic Resistance

Marise Maués - Loess

Gepresenteerd door de Braziliaanse partner MITsp, komt Marise Maués uit Pará, Amazonië, Brazilië. Haar werk richt zich op politieke en sociale relaties in het Amazonegebied, waarbij ze onderwerpen als herinnering, erfgoed en milieukwesties onderzoekt. Haar visuele verhalen zijn gepresenteerd op tal van tentoonstellingen in Latijns-Amerika en Europa, en ze won een prijs tijdens de Diário Contemporâneo de Photography Award in 2015.

Op PROXIMAMENTE zal haar werk “Loess” te zien zijn, een video-georiënteerde performance die werd geproduceerd op het riviereiland Maracapucu-Miri, in de gemeente Abaetetuba, in de staat Pará, waar ze sterke emotionele banden mee heeft. De performance duurde iets meer dan zeven ononderbroken uren, waarin Marise op een platform in de bedding van een kleine rivier (igarapé) stond en het water van twee getijden ontving, één opkomend en één afgaand. “Loess” heeft als doel de interpretatie van de hedendaagse mens als een Loess-wezen te provoceren—een entiteit met meerdere identiteiten, een wezen gevormd uit lagen die zich in de loop van de tijd overlappen. Door de igarapé te betreden en haar lichaam in een analoge toestand met Loess-sediment te brengen, onderworpen aan de werking van natuurlijke elementen, visualiseerde ze het idee van een lichaam dat in lagen is geweven, die zich gedurende de uren opstapelden door de afzetting van sedimenten gedragen door het water.

Masi Mamani - CRUDO

Masi Mamani is een ambachtsman van realiteiten en een pottenbakker van ruwe randen, wiens creatieve werk in 2016 begon als reactie op de witte koloniale LGBT-wereld met de creatie van hun Drag-persona, “Bartolina Xixa.” Via dit personage hekelen ze koloniale manieren van het begrijpen van diversiteit, terwijl ze een dialoog openen over voorouderlijkheid en de horizon van culturele transformatie verbreden. Hun werk komt voort uit de periferie en behandelt etnische en seksuele diversiteit en de onrechtvaardigheden waarmee deze gemeenschappen worden geconfronteerd. In plaats van comfort te zoeken, nodigt hun werk uit tot kritische reflectie en actie, weg van esthetisch aangename en verzoenende voorstellingen om een viscerale reactie bij het publiek op te wekken. Hun dans bekritiseert westerse esthetische normen en richt zich op wat ze “lelijke dansen” noemen, die worden afgewezen door koloniale ruimtes. In deze editie van PROXIMAMENTE zal hun video-installatie “Crudo” worden gepresenteerd, een werk dat de onderdrukkingen aankaart die onze gemarginaliseerde lichamen markeren en “het rauwe” blootlegt als een metafoor voor wat niet is geconsumeerd of verteerd door het artistieke extractivisme dat perifere verhalen uitbuit.