KVS


(Reckless Idiots Seeking for Absolution)

Na het internationale succes van Malcolm X, Dear Winnie, en Who’s Tupac? bleef Jr.cE.sA.r toch ietwat bekaterd achter. De wereld veranderen bleek moeilijker dan gedacht. Wat kan theater betekenen in een verhitte wereld die davert van het bommengeweld? 


Wat kan dialoog teweegbrengen, in een decor waar cynisme de lach verdreef? In een stad waar angsten en verslavingen sterkere krachten lijken dan dat wat ons verbindt. In dit absurde universum dat door social media gedirigeerd wordt, is iedereen zijn eigen held geworden. Temidden van deze idiote idolatrie, breit Jr.cE.sA.r een sluitstuk aan zijn heldenreeks.

In R.I.S.A. (Reckless Idiots Seeking for Absolution) gaat een carnavaleske stoet aan spelers, schrijvers, muzikanten het verzet aan met de lach. Join the revolution with a smile. De wereld ligt aan onze glimlachende voeten, we schateren hem samen tegemoet.

Junior Mthombeni

 

Junior Mthombeni is theatermaker, acteur en muzikant. Sinds 2009 laat hij zich als artistiek leider van het SINcollectief, met wie hij felgesmaakte voorstellingen creëerde als Troost (met het hiphopcollectief NoMoBS), Rumble in da Jungle en Reizen Jihad.

Daarnaast is hij als maker actief in het collectief Jr.cE.sA.r, samen met Fikry El Azzouzi en Cesar Janssens. Zij tekenden voor de succesvoorstellingen Malcolm X (“breekpunt in de Vlaamse theatergeschiedenis” - De Standaard) en Drarrie in de Nacht (“coole splinterbom”, eveneens volgens De Standaard). Samen met artistiek leider van KVS Michael De Cock regisseerde hij de Brel-adapatie van L’Homme de La Mancha, naar het boek Don Quichot van Miguel de Cervantes. Ook deze voorstelling werd enthousiast onthaald: "Een bom. Explosieve regie. Onverwacht, poëtisch, en met een magistrale finale”, aldus RTBF.

Zijn werk als regisseur biedt een theatrale interpretatie van hete hangijzers uit de actualiteit, zoals Syriëstrijders of hangjongeren, maar onderzoekt evengoed de hedendaagse betekenis van inspirerende figuren, bewegingen en evenementen uit het (recente) verleden zoals Malcolm X, Muhammad Ali en Winnie Madikizela Mandela. 

In samenwerking met een multi-etnische cast vat Mthombeni de grootstedelijke context in eigentijds muziektheater, met invloeden van urban arts en muziektradities uit alle windstreken.

Van jongs af stond hij zelf op de scène als muzikant, zanger en acteur. Hij werkte o.a. met Tone Brulin in de KNS en Alida Neslo bij De Nieuwe Amsterdam, en trad jarenlang op met bands als Afrobeat Association, El Tattoo Del Tigre, African Jazz Pioneers en de Internationals.

In het voorjaar van 2020 bracht Junior Mthombeni de voorstelling Dear Winnie, een bijzonder persoonlijk verhaal dat hoge ogen gooide en in meerdere landen speelde. Als eerbetoon aan zijn vader, een voormalig ANC-verzetsstrijder, en aan diens vertrouwenspersoon Winnie Mandela, maakte hij deze muzikale voorstelling over de aanstekelijke kracht van uitzonderlijke figuren. Datzelfde jaar ging het collectief Jr.cE.sA.r dieper in op zijn muzikale roots (die het al bij eerdere voorstellingen als Malcolm X had benut) met de voorstelling Sangoma Flight, een swingende combinatie van soul en blues. 

In september 2021 daverde KVS op zijn fundamenten door de 'lawine aan impulsen' die Who's Tupac?was, een ongewone talentenjacht in navolging van Tupac Amaru Shakur. En in december 2021 ging de voorstelling Vaderlandloos in première, een emotioneel relaas van zijn familiegeschiedenis. 

Momenteel timmert Junior Mthombeni, samen met zijn kompanen bij Jr.cE.sA.r, aan de voorstelling R.I.S.A. (Reckless Idiots Seeking for Absolution), een ode aan de lach en de revolutionaire kracht ervan, met première in maart 2024. 

Fikry El Azzouzi

 

Fikry El Azzouzi is auteur, bekend van zijn columns voor o.a. De Morgen en De Standaard, romans en theaterteksten. Zijn debuut Het Schapenfeest verscheen in 2010 en werd lovend ontvangen. In 2014 volgt de roman Drarrie in de nacht, die in verschillende talen werd vertaald en een nominatie voor de Gouden Uil in de wacht sleepte. In Duitsland werd Drarrie in de nacht een heuse bestseller en de Spaanse vertaling gooide hoge ogen in Latijns-Amerika. 

El Azzouzi schreef ondertussen al een tiental theatervoorstellingen en reef er verschillende prijzen mee binnen. Zo won hij met de theatertekst IJdele dagen de auteursprijs voor podiumkunsten. En zowel voor de theatertekst Reizen Jihad als voor de roman Drarrie in de nacht ontving El Azzouzi in 2015 de Arkprijs van het Vrije Woord. Met zijn gezelschap Jr.cE.sA.r maakte hij de voorstelling Malcolm X, die als theatergeschiedenis bestempeld werd, en Drarrie in de nacht, een herwerking van het gelijknamige boek.

Met Alleen Zij breidde hij het slotstuk aan de trilogie Het Schapenfeest, Drarrie in de nacht en Alleen Zij. In 2019 verscheen zijn laatste roman De Beloning. In 2021 ontving hij de Ultima voor Letteren, een cultuurprijs van de Vlaamse gemeenschap, voor zijn literair en theateroeuvre. 

In het najaar van 2019 creërde hij samen met het gezelschap JR.Ce.SaR Dear Winnie,: een muzikale voorstelling over de aanstekelijke kracht van uitzonderlijke figuren, in het spoor van Winnie Mandela. In het voorjaar van 2020 ging deze veelbesproken voorstelling in KVS in première; ze speelde uiteindelijk in meerdere landen. In het najaar van 2021 kwam het collectief met Who’s Tupac?, een wervelende mix van hiphop en theater over de beroemde rapper. 

Momenteel werkt Fikry El Azzouzi aan de tekst van R.I.SA. (Reckless Idiots Seeking for Absolution), een ode aan de lach en de revolutionaire kracht ervan. De première van R.I.S.A. zal op 14 maart 2023 plaatsvinden. Daarnaast zetelt hij in 2023 in de raad van advies voor Theater aan Zee en gaat hij zo, samen met hersenwetenschapster Louisa Bogaerts, dieper in op de vragen wat ons als mensen raken kan. 

Cesar Janssens


Cesar Janssens is autodidact multiinstrumentalist, componist, en behoort tot de muzikale top van België. 
De eerste band waarbij hij speelde, The Kids, verwierf wereldfaam. Hij was lange tijd de vaste drummer van Raymond van het Groenewoud en speelde als sessiemuzikant en live begeleider met tal van artiesten (Roland, Helmut Lotti, Bart Peeters, Kommil Foo, Ronny Mosuse…). In de theaterwereld verraste hij met eigenzinnige composities en soundscapes voor o.a. Reizen Jihad (SinCollectief) en Hannibal (t,arsenaal Mechelen). Samen met Junior Mthomeni en Fikry El Azzouzi vormt hij het collectief Jr.cE.sA.r, waarmee hij de theatervoorstellingen Malcolm X, Drarrie in de nacht, Dear Winnie, en Who's Tupac? op de planken bracht.

De R.I.S.A. playlist 


La Violencia
— Agarrate Catalina
Colombina — Jaime Roos
El ‘Credo’ — Juan Carlos Aragón
R.I.S.A. - Enrique Kike Noviello en Jesus Bienvemido (Original song)
VC-peut - Cesar Janssens (Original song)
Tango Philip - Cesar Janssens (Original song)
Crazy hup - Cesar Janssens (Original song)
Mooi maar soms ook niet - Cesar Janssens (Original song)

Ontdek de ploeg
Gwen Cresens
Als 5-jarig jongetje ontdekte hij de magie van een accordeon, zoals die bespeeld werd door een straatmuzikant naast de Antwerpse kathedraal. 20 jaar later studeerde Gwen Cresens af aan het Conservatorium van Antwerpen met een Master diploma voor klassiek accordeon en kamermuziek. Op zijn weg werkte hij met Arno, Raymond van het Groenewoud, Kommil Foo, Boudewijn De Groot, Henny Vrienten, Brussels Philharmonic, Antwerp Symphony Orchestra, Les Ballets C de la B, Lod, het Paleis, Brussels Jazz Orchestra, Patrick Riguelle, Pavarotti en Ute Lemper. Dit gaf hem de kans om op te treden in verschillende scènes zoals Flagey Brussel, Rock Werchter, Festival Dranouter, Cité de la Musique, L'Olympia, Le Zénith Parijs, Concertgebouw Brugge, Bozar Brussel, L'Archiduc Brussel, Konzerthaus Wenen, Paradiso Amsterdam, De Roma Antwerpen, Francofolies Montréal, The Joyce Theatre New York, Tramway Glasgow, Theaterhaus Zürich, Teatro Alhambra Granada, South Bank Centre Londen, Bijloke Gent, Klein Karoo Festval Zuid-Afrika, Adelaide Festival, Festival van Vlaanderen Gent en Brussel, Zeeland Nazomer Festival, Airbagfestival Brugge, de Singel Antwerpen. Geen verrassing dat zijn eigen projecten vaak nogal Eclectisch zijn, invloeden van verschillende muzikale werelden combineren : Solo, Gwen Cresens Quartet, Orquesta Tanguedia.
Lisi Estaras
Lisi Estaras is choreograaf en performer. Haar werk richt zich op de verbinding tussen lichamelijkheid en gedachten, emoties en woorden. Ze begon met dansen in Cordoba, Argentinië. Na het combineren van haar studie maatschappelijk werk met een professionele danstraining, kiest ze voor dans. Dankzij een beurs verlaat ze Argentinië op 19-jarige leeftijd om te studeren aan de Rubin Academy of Music and Dance in Jeruzalem. Vrij snel daarna sluit ze zich aan bij de Batsheva Dance Company in Tel Aviv. Na vijf jaar in Israël verhuist Lisi naar Europa en begint haar carrière bij les ballets C de la B in 1997. Ze creëerde en danste: Iets op Bach, Wolf, VSPRS, Pitié!, C(H)OEURS en Tauberbach van Alain Platel en Tempus Fugit van Sidi Larbi Cherkaoui. Als choreograaf bij les ballets C de la B maakte ze Patchagonia, Bolero, De Gaza Monologen, primero-erscht, Dans Dans... In 2016 was Monkey Mind met drie dansers met het syndroom van Down voor Platform K belangrijk voor haar latere choreografische werk, omdat het dansmateriaal van de dansers met een beperking haar artistieke richting versterkte. Het principe van de 'Monkey Mind' verwijst naar "het eindeloze gepraat in je hoofd terwijl je van de ene gedachte naar de andere springt". Voor het onderzoek naar haar 'Monkey Mind'-methode krijgt Lisi verschillende beurzen van de Vlaamse overheid. Dit onderzoek concentreert zich op de thema's kinesthetiek, empathie en de spiegelneuronen. In relatie tot Art (dance) Brut en zal verder onderzocht en ontwikkeld worden in de komende projecten.
Tom Van Landuyt
Tom van Landuyt is een Belgische acteur en muzikant. In de jaren ’90 en ’00 was hij in verschillende Belgische tv-reeksen en films te zien, zoals Zone Stad Windkracht 10 en Team Spirit. Daarnaast stond hij op menig theaterpodium in België en Nederland, o.a. bij KVS, NTGent en ’t Arsenaal. Naast zijn acteercarrière heeft Tom een muzikale achtergrond. Hij schreef lied- en theaterteksten en was zanger bij de LSP Band. Als muzikant en componist werkte hij mee aan de soundtracks van langspeelfilms zoals Ad Fundum en Team Spirit, televisieproducties zoals Team Spirit (de reeks) en Junior Eurosong en muziektheater met het theaterconcert Amigos (’t Arsenaal). Hij bracht ook twee platen uit: Pig Party en Man zo nu en dan. Samen met zijn echtgenote Angela Schijf richtte Tom Van Landuyt in 2013 theatercollectief NAAST DE BUREN op. In 2015 schreef hij samen met Michael De Cock de theatertekst voor Kreutzersonate, als het verlangen maar stopt, een coproductie van NAAST DE BUREN en ’t Arsenaal.
Nina Plantefève-Castryck
Nina Plantefève-Castryck (1992) Afgestudeerd aan de Koninklijke Balletschool Antwerpen. Ze werkte als professionele danseres bij verschillende gezelschappen in Duitsland en Nederland van 2010 tot heden, Tanzcompanie Giessen, Landesbuhnen Sachsen, Conny Janssen Danst, Korzo theater Den Haag, Cie M.E.S.S, Zuhause Groningen, Irene kalbusch 
,.. Ze nam deel aan het internationale solo festival Stuttgart in 2019 waar ze tweede plaats, choreografie, publieksprijs en Sidi Larbi Cherkaoui prijs mocht ontvangen met haar solo 'All in one'. Hiernaast uit ze haar choreografisch talent met voorstellingen die speelden op Antwerp Bijou, LAFS festival, De Carrousel, Danse en Ville, Nova, Arenberg, Hetpaleis en nog vele anderen. 'Essence of life' in samenwerking met Alex Akuete, 'Just being human, isn't that enough', 'All in one', ... Ook hebben zij en Alex Akuete de creatie van 'Circuit', een geluidsinstallatie voor kinderen, gestart in samenwerking met Stormopkomst, MAP, WPzimmer. Ze ontwikkelt momenteel ook een choreografisch onderzoek naar het creëren van voorstellingen, gedanst door kinderen tussen de 8 en 14 jaar. Haar volgende première met dit gezelschap zal plaatsvinden in november 2024 met 'het is wat het is' in corso theater Berchem.
Junior Akwety
Louis Junior Akwety is afkomstig uit Kinshasa en is rapper, singer-songwriter en producer. Aan het begin van zijn muzikale carrière maakte hij deel uit van de hiphop-formatie L.O. Squad. Hij richtte in 2005 zijn eigen label Kifanisu op en bracht onder andere het debuutalbum uit van de bekende rasta-rapper Gandhi, met wie hij tot vandaag regelmatig het podium deelt. Samen met DJ Lost Desert en Lee Burridge toerde Akwety eind 2017 nog door de Verenigde Staten. Sinds 2014 is Akwety ook actief in het theater. Hij was performer in de muzikale komedie 'Rumble in da Jungle' over Mohammed Ali, en werkte opnieuw samen met regisseur Junior Mthombeni aan de KVS-producties 'Malcolm X', 'Drarrie in de nacht' en 'Who's Tupac?'.
Stef Stessel
Scenograaf, lichtontwerper en fotograaf. Vast lid van theatercollectief de Roovers. Hij werkt als freelancer geregeld samen met Het Toneelhuis, Het Paleis, Olympique Dramatique, Inne Goris, Laika, BRONKS, Carly Wijs, Muziektheater Transparant, KVS, Thomas Bellinck/Robin, Muziektheater LOD, Simon De Vos, Het Arsenaal, Theater Stap, Kabinet K, Kopergietery, BRUT, Jr.cE.sA.r, Lazarus,... Met Jr.cE.sA.r heeft hij meegewerkt aan verschillende voorstellingen zoals; 'Dear Winnie', 'Who’s Tupac?' en 'Vaderlandsloos'. Hij is tevens gastdocent aan het RITSC.
Priscilla Adade
Als Beninese, Togolese, Ghanese en Belgische is Priscilla Adade de belichaming van multiculturalisme. Na haar studies rechten en Amerikaanse studies aan de Sussex University in Engeland en de Verenigde Staten, keerde Priscilla Adade terug naar haar eerste liefde: het theater. Ze studeerde eerst aan het Cours Florent in Parijs (winnares van de Lesley Chatterley en Olga Horstig awards). Tweetalig, besloot ze haar opleiding in Engeland voort te zetten en sloot zich aan bij het prestigieuze LAMDA in Londen. Tegelijkertijd begon ze haar carrière in de bioscoop, met rollen in films van Charlotte de Turckheim (Mince, alors!), Dany Boon (Supercondriaque) en Alexandra Leclerc (Le Grand Partage), waar ze het scherm deelde met onder andere Didier Bourdon, Karin Viard en Anémone. In Engeland maakte ze haar debuut in de BBC-serie Casualty, op het podium van het Edinburgh Festival en in Brett Bailey's productie Exhibit B. In 2015, na dertien jaar omzwervingen in het buitenland, keerde ze terug naar België, waar ze in een aantal producties te zien was: Louise in Botala Mindele van Rémi de Vos, m.e.s. Frédéric Dussenne (genomineerd voor Beste Opkomende Actrice Prix de la Critique 2018) Else in Yvan & Else van en geregisseerd door Laurent Plumhans en La putain in Yvan & Else van en geregisseerd door Laurent Plumhans. Laurent Plumhans en La putain respectueuse/ La putain irrespectueuse m.e.s. Philippe Sireuil. In september 2019 creëert ze het project "Toni Morisson & friends" in samenwerking met Les Midis de la Poésie en het Théâtre National Wallonie Bruxelles. Een eerbetoon in tekst en klassieke muziek aan Toni Morisson en haar tijdgenoten. In 2020-21 speelt ze, ondanks de pandemie, in "Les Enivrés" van Ivan Viripaev, in een regie van Sarah Siré. Sarah Siré beschikbaar op Auvio, in de kortfilm "Binge Loving" van Thomas Deknop, die de Ensors voor Beste Kortfilm 2022 won. Ze was ook te zien in de film "Ramstein" geregisseerd door Kai Wessel, de serie "Mauvaise Pioche" aan de zijde van François Damiens en de kortfilms "Hématome" van Babetida Sadjo en "Le retour des femmes colibris" van Patricia Kaersenhout. In maart 2022 maakte ze haar eerste film, "Healing is Resisting", voor het Nationaal Theater tijdens het bezoek van Angela Davis. En eind 202 draait ze "Fire will become ashes, but not now", geregisseerd door Pitcho Womba in het Kitchener Theatre. Pitcho Womba aan de KVS in Antwerpen en Gent. Vanuit haar rijke en gevarieerde professionele ervaring, en op haar gemak in verschillende domeinen, richtte ze haar sociale onderneming PRYSM op, die tot doel heeft vrouwen en Afro-afstammelingen in de kijker te zetten via verschillende projecten en media. Tot haar projecten behoren "Voices of Panzi", dat podcasttraining geeft aan overlevenden van oorlogsverkrachting onder leiding van Nobelprijswinnaar Dr. Denis Mukwege, en de campagne "ACTRICES AFRO-DESCENDANTES", die tot doel heeft de discriminatie en onzichtbaarheid van Afro-afkomstige actrices in België onder de aandacht te brengen. De documentaire "actrices afro-descendantes" is online beschikbaar.
Gerardo Salinas
Gerardo Salinas werd geboren in Buenos Aires, Argentinië, waar hij literatuur studeerde aan de Universiteit van Buenos Aires. Later werkte hij als redacteur en eindredacteur mee aan verschillende projecten en publicaties. Hij neemt actief deel aan de strijd en rechtszaken tegen de laatste Argentijnse dictatuur en publiceerde – 1 (2010, gedichten en essays) en El Cañón de Vladivostok (2012, roman) voor Editorial Clase Turista. Sinds 2002 is hij actief in het artistieke veld in België, waar hij sociaal-cultureel werk studeerde (KHL). Hij werkte mee aan CORDOBA, een initiatief van de Vlaamse Gemeenschap om mensen met diverse culturele achtergrond te werk te stellen op stafniveau in culturele organisaties en specialiseerde zich in coöperatief werken en veranderingsprocessen binnen organisaties. Zo creëerde hij initiatieven als Dialectica (leertraject voor instellingen en middenveldorganisaties), Murga Traject (netwerk van wijkgebonden straatgezelschappen), MAF (Mestizo Arts Festival), WIPCOOP (Work In Progress COÖPeratie) en PRÓXIMAMENTE (coöperatief platform van artiesten en organisaties uit Latijns-Amerika en diaspora). Met behulp van concepten als nieuwe stedelijkheid ( 2007), Sociale Technologieën (2007) en Stadsdramaturgie (2011) ontwikkelde hij zijn eigen instrumentatrium om zijn praktijk te definiëren en te ontwikkelen. Als dramaturg was hij mede verantwoordelijk voor o.a. Dear Winnie, L’Homme de La Mancha, Who’s Tupac?, Drarrie In De Nacht, en Vaderlandloos. Daarnaast ontwikkelde hij installaties, tentoonstellingen en performances rond immateriëel erfgoed zoals het Altaar van Antwerpen (MAS, sinds 2012 tot nu), MURAL (2015), PLAYLIST (2020), MAPping (Mechelen, Antwerpen en Brussel) en Colección (2021). Hij werkte in het verleden voor cultuurhuis de Warande, filmfestival Open Doek, Arenbergschouwburg en Mestizo Arts Festival. Op dit moment maakt hij deel uit van de artistieke staf van KVS als stadsdramaturg.
Jesús Bienvenido
Jesús Bienvenido (Cádiz/Spanje, 1976) is een artiest die zich al meer dan 30 jaar wijdt aan muziek. Hij heeft een lange carrière als componist en artiesten als Pasión Vega, Antonio Banderas, Raúl Paz, India Martínez en Manuel Carrasco hebben zijn liedjes gezongen. Hij heeft ook deelgenomen als koorzanger en muziekarrangeur in verschillende producties. Hij heeft vele jaren gezongen en gecomponeerd voor het carnaval van Cádiz en was een van de meest erkende auteurs. En werkte als zanger en acteur in het Zarzuela muziekgenre bij de Universiteit van Cádiz onder leiding van Juan Manuel Pérez Madueño. Hij was componist, producer en regisseur van shows zoals "El callejón de los santos" en in 2017 nam hij een soloalbum op (Sean Bienvenidos) onder de muzikale leiding van Jesús Lavilla. Jesus Bienvenido heeft momenteel verschillende shows waar hij mee samenwerkt: Canción en adobo (singer-songwritermuziek), Tango A3 (Argentijnse tango), 4 suites de Momo (rock/funky), El balsero (muziektheater, met meer dan 100 voorstellingen) en El Rámper (muziektheater dat in première ging op het Internationale Theaterfestival van Cádiz).
Enrique Noviello
Enrique ‘Kike’ Noviello is een Argentijnse muzikant die in 2002 naar Amsterdam emigreerde, waar hij straatmuzikant werd. Noviello speelt saxofoon en leerde ook bandoneon spelen tijdens zijn verblijf in Europa. In 2013 bracht Noviello het album Argentina uit met Rocco Granata, met traditionele Argentijnse straatmuziek. In Amsterdam ontmoette hij de band Ambrass en begon met hen te spelen. Hierna verhuisde hij naar hun thuisbasis België, waar hij ook begon te spelen met het Antwerpse Gipsy-Ska Orkestra en Donkey Diesel. Ten slotte richtte hij in Antwerpen de band El Juntacadáveres op, die een moderne versie van Argentijnse tango brengt vermengd met hiphop, electro, jazz en latin. In theater werkte hij mee aan ‘Tango’ (2006 Spirit en 0090/Arenberg), ‘Urbanization’ (2013/2015 Arenberg), ‘Amigos’ (2014 ‘tArsenaal), ‘Hannibal’ (2013, ‘t Arsenaal en Zomer van Antwerpen ), ‘Rumble in da Jungle’, Malcolm X (KVS), Dear Winnie’ (KVS) en ‘Homme de la Mancha’ van KVS (regie Junior Mthombeni). In 2021-22 maakte hij de muziek voor de Syrische activistische voorstelling ‘AMAL’ in Antwerpen en componeerde hij muziek voor het meezingende stadskoor in ‘De Bekeerlinge’ van Opera Ballet Vlaanderen (regie Hans Op De Beeck, compositie Wim Henderickx).
Alex Akuete
Alex Akuete is danser, schilder, modeontwerper. > Van 2014 tot 2016 volleert hij zich in hiphop en house dance bij Let’s go Urban en neemt deel aan wedstrijden en dance battles zoals So you think you can dance. > Hij ontwikkelt een eigen stijl en werkt als danser mee aan The Common People, een project van Jan Martens en Lucas Dhont (première september 2016, DESINGEL) > In 2017 richt hij het artistiek collectief Xray Company op om jongeren kansen te geven tot zelfexpressie. > In 2017 start hij met XRAY ART STUDIO, een platform om kunstzinnige verhalen te schilderen op bestaand/gerecycleerd textiel. Unieke stukken, gebaseerd op verhalen van de artiest of cliënt. Deze creaties worden verwerkt in expo’s/performances op events in Antwerpen (Fameus, Fomu, Kavka) en in het buitenland (Kunstverein Wagenhalle Stuttgart). > In 2017 en 2018 werkt hij samen met choreografen Fanny Heuten, documentairemaakster Leonie Deriemaeker en danseres Evelyne Van Hecke van Moving Ground en participeert hij in de museumnacht in Fomu. > In 2019 toont hij zijn eerste voorstelling als Work In Progress in Arenberg i.h.k.v. WIPCOOP van Mestizo Arts Platform (MAP). In samenwerking met MAP werkt hij verder en toont hij Connect with your demons opnieuw in oktober 2020 in Rataplan, maar nu in combinatie met de solo Paradox, die hij (sept ’20) in opdracht van KVS maakte. In kader van Antwerp Bijou/ Fameus creëert hij met Nina Planteféve-Castryck Essence waarvan ze een Work In Progress toonden op Love at first sight in HETPALEIS (sept ’21). Hij is 1 van de 5 spelers in Who’s Tupac? van Jr.cE.sA.r / NNT & KVS.
Mirko Banovic
Mirko Banovic is vooral bekend als de bassende linkerhand van Arno en als stuwende kracht van die andere grote Belgische pop/rock band: Arsenal. Zijn avontuurlijk en origineel muzikaal traject beperkt zich echter niet deze twee grote namen. Hij speelt live en op de opnames van tal van artiesten zoals o.a. Stef Kamil Carlens/Zita Swoon, Pieter-Jan De Smet/PJDS, Roland, Garland Jeffreys, Lou Reed, Patricia Kaas, Flat Earth Society/Boggamasta, Kaat De Windt/PRINCESS4PRESIDENT, Rapidman, Alderson, Amaea en Sugarbunny. Hij zet nieuwe experimentele duo’s op poten: HUM (met Berlinde Deman), S T I L L L (met Pieterjan Vervondel) en MONOKRI (met Noémie Schellens). Ook over de grenzen van de disciplines heen werkt Banovic samen: hij maakt muziek voor de theatervoorstellingen Tambours Battants (Zuidpool), Soeur Sourire (Marijke Pinoy / Cie Cecilia), Rising Soul (Isnelle Da Silveira) en Surfer Rosa Begijntje (Adriaan Van Aken / HETNIEUWSTEDELIJK) en creëert en speelt de multidisciplinaire in situ voorstelling When I look at a Strawberry, I think of a Tongue. In 2024 creëert en performt hij R.I.S.A. van Jr.cE.sA.r / KVS en creëert hij de muziek voor choreografe Léa Vinette’s dansvoorstelling Nos Feux.

Lexicon

Murga
Een Murga is een hedendaagse straatfanfare die werkt rond muziek, dans, woord en kostuum en verbonden is met een straat, buurt of omgeving. Het concept is ontstaan in Latijns-Amerika. “Murga” is tegelijkertijd het woord voor het specifieke muziekgenre als voor de groep die het uitvoert. Elke Murga is anders. Een Murga geeft de identiteit van de groep weer en maakt gebruik van de individuele talenten van de deelnemers. Binnen een Murga kan en mag alles. Alle stijlen zijn toegelaten en letterlijk iedereen kan meedoen.

Carnaval de Cádiz
Carnaval de Cádiz is het grootste carnaval van het Iberisch Schiereiland en één van de beroemdste carnavals ter wereld. Karakteristiek voor het carnaval van Cádiz zijn de creatieve kostuums, geestige woordspelingen en de scherpe kritiek op prominenten en politici.

Bombo con Platillo
Een typisch Murga-instrument. Een basdrum met klankschaaltje erbovenop.

Pachamama
Pachamama (van het quechua pacha: aarde en mama: moeder, dus letterlijk vertaald “Moeder Aarde”) is de belangrijkste godheid voor de inheemse bevolking van de centrale Andes van Zuid-Amerika. Pachamama wordt omschreven als “ze is de Aarde in een diepe zin, bovennatuurlijk; ze is dat van hieronder, maar niet de grond of de geologische aarde, evenmin de christelijke hemel, ze is de kosmografische hemel. Pachamama is alles, ze verklaart alles. Pachamama is geen eigenlijke scheppende, wel een beschermende godheid; ze beschermt de mens, ze maakt het leven mogelijk en begunstigt de vruchtbaarheid.

Tarot
De Tarot is een kaartspel van achtenzeventig kaarten, dat vanaf het midden van de vijftiende eeuw in verschillende delen van Europa werd gespeeld. Tarotkaarten worden in een groot deel van Europa gebruikt als een vorm van kaartspel, dus gewoon als amusement. In Engelstalige landen is dit soort spellen grotendeels onbekend. Tarotkaarten worden daar hoofdzakelijk gebruikt voor waarzeggerij en andere esoterische toepassingen.

Credits

EEN VOORSTELLING VAN Jr.cE.sA.r (Junior Mthombeni, Cesar Janssens, Fikry El Azzouzi) REGIE Junior Mthombeni MUZIEK Cesar Janssens DRAMATURGIE Gerardo Salinas SCENOGRAFIE Stef Stessels CHOREOGRAFIE Junior Mthombeni, Lisi Estaras KOSTUUMONTWERP Marie Szersnovicz CREATIE & PERFORMANCE Tom Van Landuyt, Nina Plantefève-Castryck, Alex Akuete, Junior Akwety, Priscilla Adade, Lisi Estaras, Jesús Bienvenido, Enrique Noviello, Ria Verlinden, Gwen Cresens, Mirko Banovic, Cesar Janssens, Fikry El Azzouzi, Junior Mthombeni, Gerardo Salinas PRODUCTIE KVS COPRODUCTIE Festival Iberoamericano de Teatro De Cádiz (Fit), Perpodium MET DE STEUN VAN The Taxshelter Of The Belgian Federal Government Via Chronos Invest, Centro Cultural Recoleta (Buenos Aires), Secretaría De Cultura De La Ciudad De Montevideo, Embajada de España en Bélgica, Spain Arts & Culture