Soliloquio
Soliloquio is het tweede deel van een autobiografische trilogie door Tiziano Cruz, een schreeuw van woede die aanving bij een tragische gebeurtenis: in 2015 stierf zijn zus op 18-jarige leeftijd door medische nalatigheid. Zich bewust geworden van de discriminatie waarmee inheemse mensen binnen het Argentijnse machtssysteem te maken krijgen, nam de artiest zich voor om de plaats van hun lichamen te onderzoeken in een wereld waar kolonialisme en suprematie worden verdergezet door een neoliberaal systeem. Tiziano Cruz' performances zijn visuele ervaringen op het kruispunt tussen het politieke en het persoonlijke. Soliloquio – een minimalistische solovoorstelling – is gebaseerd op de 58 brieven die hij zijn moeder schreef tijdens de Covid-lockdown. Zelf afkomstig uit een regio van Argentinië die negen gemeenschappen omvat, werkt Cruz samen met lokale bevolkingen – zowel inheems als migrantengroepen – voor het eerste deel van zijn performance, dat plaatsvindt in de openbare ruimte.
Tiziano Cruz
Tiziano Cruz is een interdisciplinaire artiest wiens werk op fundamentele wijze visuele en theatrale taal, performance en artistieke interventies in de openbare ruimte verenigt. Tiziano kreeg een beurs van het Fondo Nacional de las Artes en van het Instituto Nacional del Teatro ARG. Hij won de Bienal de Arte Joven 2019 en was de winnaar van de ANTI-award in Finland in 2023. Hij is oprichter van het cultureel managementsplatform ULMUS, gewijd aan bemiddeling tussen verschillende culturele organisaties in Argentinië en buurlanden. Hij heeft als content producer gewerkt bij het Centro Cultural Recoleta in Buenos Aires. En heeft met z'n werk getoerd in Chili, Brazilië, Mexico, VS, Canada, Portugal, Spanje, Zwitserland, Duitsland en Finland.