KVS

LIEFDE/AMOUR

Het einde van de liefde

Liefde begint meestal als een droom: een rooskleurige staat van betovering die je vleugels geeft en je tegelijkertijd verlamt, waarbij je niets liever wilt dan je ziel verweven met die van de ander, terwijl de rest van de wereld vervaagt. Maar Liefde/Amour richt zich niet op de magie van verliefdheid. De voorstelling vertelt een ander verhaal — dat van het einde van de liefde.

De kleine banaliteiten, in het begin onzichtbaar, worden langzaam ondraaglijk. Maar hoe en wanneer beslis je om los te laten? Durf je afscheid te nemen van comfort, herinneringen en alles wat ooit zoveel betekenis had, en een nieuwe weg in te slaan?

Liefde/Amour is geïnspireerd op L’amour est très surestimé (2007), de kortverhalenbundel van de Frans/Algerijnse schrijfster Brigitte Giraud. In elf scherpe, ontroerende verhalen vangt zij het moment waarop de liefde kantelt, het besef dat het verlangen is verdwenen, dat routine de passie heeft overgenomen en de betovering is verbroken.

Deze verhalen vormen de inspiratiebron voor deze voorstelling. De teksten worden tot leven gebracht door vijf talentvolle vrouwen, die ieder op hun eigen manier het einde van de liefde voelbaar maken.

‘Hoewel dingen veranderen, blijft de stem van vrouwen – en meer specifiek van vrouwen met Afrikaanse roots – het minst gehoord. Dit geldt op elk niveau, maar het lijkt mij nog opvallender als het gaat over liefde. De clichés, zoals het beeld van de “black angry woman,” zijn stevig verankerd in onze westerse samenlevingen. Maar woede of hysterie zijn geen eigenschappen die specifiek bij vrouwen horen, laat staan bij “zwarte” vrouwen. Door dit verhaal op het toneel te brengen met actrices van Afrikaanse afkomst, zie ik dit als een soort experiment. Het is een manier om te ontdekken hoe deze woorden en gevoelens opnieuw door hen kunnen worden toegeëigend. Zoals bij al mijn projecten, ben ik er meer om te leren van mensen dan om een visie op te leggen.”

– Pitcho Womba Konga

Ontdek de Liefde/Amour Spotify-playlist

Mario - Franco

Mario (1985) is een nummer van de Congolese muzikant Franco en zijn band TPOK Jazz. De tekst in Lingala gaat over Mario, een gigolo die profiteert van de oudere vrouw die hem financiëel ondersteunt. Het nummer werd een hit en kreeg een gouden plaat na de verkoop van meer dan 200 000 exemplaren. Een echte Congolese rumba klassieker.

Lelo makambo lobi makambo nalembi
Lelo bitumba lobi koswana nabaye
Naboyi kobebisa nzoto na manzaka nalembi eh
Mario nalembi e e
Mario nabaye e e
Mario nalembi e e
Mario nabaye e e
 
Ba produits ngai napakolaka
nzoto ekoma sembe sembe
Okobeta ngai na zoka
lobi na zwa maladie ya cancer
Lobi tango nakopola
yo okimi ngai eh
Yo obetela ngai zua tata
Yo obetela ngai zua tata
Mario nalembi e e
Mario nabaye e e
Mario nalembi e e
Mario nabaye e e

(NL)

Vandaag problemen, morgen weer problemen, ik ben het zat.
Vandaag ruzie, morgen gedoe met jou.
Ik wil mijn lichaam niet kapotmaken door al die pijn, ik ben het moe, eh.
Mario, ik ben moe, eh eh.
Mario, ik ga weg, eh eh.
Mario, ik ben moe, eh eh.
Mario, ik ga weg, eh eh.
 
Al die producten die ik op mijn huid smeerde, hebben het zwak gemaakt.
Je slaat me en doet me pijn,
morgen krijg ik misschien kanker.
En als ik straks helemaal kapotga,
dan laat je me gewoon vallen, eh.
Je slaat me alsof ik je vijand ben.
Je slaat me alsof ik je vijand ben.
Mario, ik ben moe, eh eh.
Mario, ik ga weg, eh eh.
Mario, ik ben moe, eh eh.
Mario, ik ga weg, eh eh.

Ontdek de ploeg

Marie Daulne
Marie Daulne is een wereldberoemde zangeres die in 1994 zelfs voor de Grammy Awards genomineerd werd. Ze is tevens componiste, activiste en lerares vocale polyfonie. Ze werd geboren in Congo en groeide op in het hart van Europa, in Brussel. Met haar polyfonisch a cappella vrouwenkwintet Zap Mama verwierf Daulne wereldsucces begin jaren ’90. Ze lanceert de term “Afropean” om het bestaan van de biculturele generatie Afro-Europeanen aan te geven en laat de wereld kennis maken met haar ervaring van etnisch beïnvloede muziek en mode. De laatste 25 jaar toerde Marie Daulne met Zap Mama in de Verenigde Staten, Japan en Europa. Ze trad op en werkte samen met artiesten als o.m. the Neville Brothers, Al Jarreau, Erykah Badu, Talib Kweli, Common, Bilal, Questlove, Bahamadia en Bobby McFerrin.
Rokia Bamba
Rokia Bamba doet je niet alleen dansen, ze luistert naar je en bezweert je, ze charmeert mensen, ze vindt systematisch de manier om je te doen bezwijken. Ze ziet dingen in ‘woordbubbels’, in aparte blokjes die in elkaar klikken en daarin hoort ze de muziek die jou zal doen bewegen. Rokia knows. Rokia Bamba is daarnaast ook Peace, een herontdekte zachtheid die vergeten was zichzelf te zien in al haar glorie als genereuze, helende vrouw. Rokia, de dj, die de dansvloer scant op smiles en energie. Rokia, de geëmancipeerde vrouw die er lang over deed om te sublimeren tot de persoon die ze werkelijk is. Rokia campus radio, Rokia journalist, Rokia podcast host, Rokia van Parijs over Dakar in de wereldtribune, Rokia Bamba, La Flamboyante, … Ze doet graag goed voor mensen en voor de maatschappij, en neemt ze, lichaam per lichaam, ziel per ziel, mens per mens, bij de hand, om via zorg collectief welzijn te creëren.
Clarice Malamba (Nsangu)
Clarice Malamba (Nsangu) is oorspronkelijk van Luik, maar woont vandaag in Brussel, waar ze haar tijd verdeelt tussen muziek en theater. Als lid van een Congolese familie, was het haar oom die haar inwijdde in de neo-soul en haar iconen zoals Erykah Badu, Jill Scott en Sade leerde kennen. Daarna verbreedde ze verder haar muzikale horizon en viel ze voor de charme van de chansons van Charles Aznavour: het begin van haar liefde voor het Franse lied. Nsangu combineert haar passie voor muziek en theater en ontwikkelde zo een stijl die ze omschrijft als ‘expressief’, doordrenkt met een aanstekelijke vitaliteit. Haar stem, nu eens krachtig dan weer delicaat, streelt de zintuigen. Nsangu gaat verder dan zingen, ze gaat volledig op in de personages die ze vertolkt. Na anderhalf jaar studies aan de Cours Florent in Brussel, werkte ze, samen met Laetitia Malamba, aan een creatie voor Théâtre de Liège, in het kader van projectoproepen en de promotie van opkomende artiesten. Deze samenwerking resulteerde in twee voorstellingen.
Lisette Ma Neza
Lisette Ma Neza verhuisde van Nederland naar Brussels voor haar filmstudies aan LUCA School of Arts. Daarnaast rees ze pijlsnel in de slam poetry wereld; in 2017 werd ze de eerste Nederlandse vrouwelijke winnaar van het Belgische Slam Poetry kampioenschap. Ze maakte tussen 2017 en 2019 meermaals haar opwachting in KVS, in SLOW KIN <> BRU, Rise Up en Afropean/Human Being (try-out). In 2020 nodigde KVS haar uit om een performance te creëren voor The Light That Never Goes Out en Mindblowers. Tijdens de covidcrisis werkte Lisette aan een artistiek traject voor het Don Bosco Instituut, in het kader van het lerarentekort. Momenteel werkt ze verder op dit traject via KVS en een aantal Brusselse scholen. In 2021 creëerde ze L’Europe Noire (Some Girls Want to Go to Europe), voor Europalia Trains & Tracks. In 2024 werd Ma Neza verkozen tot Brussels’ eerste stadsdichter én maakte ze The Weight of a Woman, een gedicht vol vragen rond het grote geweld tegen de Tutsi’s in Rwanda in 1994. Momenteel werkt ze aan de opvolger Hoeveel koeien ben ik waard?.
Caro Abutoh
Caro Abutoh, afkomstig uit Antwerpen, met Belgische en Nigeriaanse roots, studeerde kleinkunst aan het Conservatorium in Antwerpen. Tijdens een residentie in Het Bos schreef ze haar eigen muziek, die ze nu naar buiten brengt met de band Aghogho. Ze combineert soul met afropop en funky patroontjes.

Inspiratie

In de studio met: Pitcho Womba Konga

Credits

TEKST BRIGITTE GIRAUD ADAPTATIE EN REGIE PITCHO WOMBA KONGA & DINA DOOREMAN SPEL, MUZIEK EN SONGTEKSTEN LISETTE MA NEZA, MARIE DAULNE, CLARICE MALAMBA (NSANGU), ROKIA BAMBA, CARO ABUTOH BEWEGINGSREGIE MOYA MICHAEL KOSTUUMONTWERP CAROLINE FAINKE SCENOGRAFIE LENA MARIËN DRAMATURGIE DINA DOOREMAN & JUNIOR AKWETY COACHING CATHERINE RANS LICHTONTWERP MICHAËL JANSSENS GELUIDSTECHNIEK NOE DERVAUX PRODUCTIELEIDING LISE BRUYNSEELS TONEELMEESTER LIEVEN SYMAEYS BOVENTITELING INGE FLORE PRODUCTIE KVS COPODUCTIE CENTRAL LA LOUVIÈRE, PERPODIUM MET DE STEUN VAN TAX SHELTER VAN DE BELGISCHE FEDERALE OVERHEID VIA CRONOS INVEST

EP release: Aghogho - 17
Caro Abutoh, afkomstig uit Antwerpen, met Belgische en Nigeriaanse roots, studeerde kleinkunst aan het Conservatorium in Antwerpen. Tijdens een residentie in Het Bos schreef ze haar eigen muziek, die ze nu naar buiten brengt met de band Aghogho. Op donderdag 16 januari ’25 verschijnt hun eerste ep ‘17’, met op de plaat ook een nummertje dat in Liefde/Amour voorkomt. Ga dat streamen!