HERFSTSONATE

Scarlet Tummers

Scarlet Tummers (1990) studeerde in 2014 aan het RITSC af, en was o.a. te gast in producties van tg STAN, Wunderbaum, KVS, Zuidpool, Simon De Vos en Fabrice Murgia. Haar eigen voorstellingen A Separation, Jerusalem en About Elly (in coproductie met Olympique Dramatique, de Roovers en Antigone), creëerde ze onder de vleugels van tg STAN. Haar masterproef De Lady Macbeth uit het district Mtsensk geregisseerd door De Warme Winkel werd geselecteerd voor het Nederlands Theaterfestival. Als gastdocent geeft ze les op de verschillende toneelscholen. Ze is dramaturg bij [meeuw], de nieuwe voorstelling van Olympique Dramatique, die dit najaar in première zal gaan.

Carly Wijs

Carly Wijs is een Nederlands-Schotse actrice, regisseur, auteur en docent woonachtig in Brussel en Amsterdam. In 1989 debuteerde Wijs als actrice met Hess is dood. In 1990 studeerde ze af aan de Toneelacademie Maastricht. Vanaf 1993 werkte ze voor NTGent, De Onderneming, De Roovers, Tg STAN, Ultima Vez, Needcompany en hetpaleis. In 2004 richtte ze met danser Rasmus Ölme de structuur Exiles op, en in 2008 stapte ze mee in het collectief Caravan Production. Op het Kunstenfestivaldesarts was ze te zien in Het Dikke Schrift, ÜBUNG en RUHE.  In 2014 schreef en regisseerde Wijs voor BRONKS Wij/Zij, dat in 2016 werd gespeeld op Edinburgh Fringe. Een vijfsterrenrecensie in The Guardian zorgde voor wereldwijde aandacht met voorstellingen in Londen, Kaapstad en Montreal. Op televisie was ze onder andere te zien in Divorce, Oud Geld, Lijn 32 en Pleidooi. In 2014/2015 deed ze mee in het televisieprogramma De Slimste Mens en kwam tot de halve finale. In 2016 debuteerde ze met de roman Het twijfelexperiment. De roman werd genomineerd voor De Bronzen Uil. Ze geeft tevens les aan de theaterschool RITCS en de dansschool P.A.R.T.S.

Eurudike De Beul 

Eurudike De Beul is zangeres, regisseuse, schrijfster, geluidskunstenaar en beeldend kunstenaar. Na haar studies sociaal verpleegkundige en master biomedische wetenschappen startte Eurudike aan de conservatoria van Luik en Mons bij José Van Dam, Greta Dereyghere en Marianne Pousseur. Ze behaalde een hoger diploma met felicitaties van de jury en ontving de prijs Guns-Defrêne. Ze vervolmaakte zich bij Kammersängerin Ute Trekel Bruckhardt in Berlijn en deed stages bij Mark Deller, Michaël Chance en Zeger Vandersteene. Van een lichte barokstem (o.a. Fairy in The Fairy Queen met het Dellerconsort) evolueerde haar stem naar een kleur die zich uitermate leent voor het Mahlerrepertoire.

Op haar 30e vond Eurudike haar eerste echte adem bij Alain Platel (Les Ballets C de la B). Voordien werkte ze voornamelijk als soliste in oratoria. Platel’s visie op theater opende nieuwe perspectieven. Nadien werkte Eurudike met regisseurs zoals Theu Boerman (Theatercompagnie Amsterdam), David Miller, Judith Vindevogel (Walpurgis), François de Carpenterie en Dagmar Pischel (De Munt), Cathy Boyd (Theatre Cryptic, Schotland), Josse De Pauw en Benjamin Abel Meirhaeghe (Opera Vlaanderen).

In 2000 werd haar project St. Kilda geselecteerd voor The Year of the Artist en werd Eurudike stichtend lid van het collectief Peeping Tom. Met Peeping Tom creëerde ze mee: Caravana, Une Vie Inutile, Le Jardin, Le Salon, Le Sous Sol, 32 Rue Vandenbranden, 31 Rue Vandenbranden (voor de opera van Göteborg), 33 Rue Vandenbranden (voor de opera van Lyon), A Louer, The Land, XS, de familietrilogie Vader, Moeder en Kind, Dido en Aeneas en La Visita. Alleen al met Peeping Tom heeft ze intussen 750 voorstellingen op de teller. Soundscapes van haar zijn te horen in A Louer, The Land, Triptych en Jean-Marc, een creatie met Hunmok Jung.

Als operarollen zong ze onder meer Azucena in Il Trovatore (Verdi), Madalena, Giovanna in Rigoletto, Miss Quickly in Falstaff (Verdi), Messaghiera in Orfeo (Monteverdi), Prediker in Welp van Johan De Smet, Moeder in de Noces (Stravinsky), Baba uit The Medium (G.C. Menotti), Dido in The Sorceress (Purcell), Clytaemnestra in Electra (David Paul Jones). In 2003 werd Eurudike geselecteerd voor het koor van de Bayreuther Festspiele.

Met de vzw KoudVuur (2005) en als artiest in residentie bij Walpurgis regisseerde en creëerde ze experimentele voorstellingen, solo’s en composities/soundscapes waarin de stem met al haar mogelijke uitingen centraal staat. Ze heeft ook een grote interesse voor de functie en integratie van de stem in de hedendaagse beeldende kunst, outsider art en in situ contexten, o.a. bij WARP, KMSKA Antwerpen, In Flanders Fields-museum, Talbothouse en stedelijke musea. Haar werk gaat over onvermogen, eenzaamheid, verbondenheid en de troost bij astbestproblematiek.

Eurudike is ook te horen als soloist op albums van Graindelavoix, FES, muziek LOD, Walpurgis en Puzzle. Ze maakte bovendien illustratief werk voor het WWF.